Σάββατο 12 Ιανουαρίου 2013

Στη σιωπή


Στίχοι: Χριστίνα Κουκέλη 
Μουσική: Γιώργος Καγιαλίκος
 Ερμηνεία: Λίλιαν Τσατσαρώνη 

Αφήνω πάντα το παράθυρο ανοιχτό
και ξεγελιέμαι, νιώθω πως σε περιμένω 
Ένα τριαντάφυλλο που στέκεται λευκό
και έχει το βλέμμα σε σένανε στραμμένο

Κλείνω τα μάτια στην σιωπή ακροβατώ
και τότε έρχεσαι και κάθεσαι κοντά μου
Μα αν δεν τολμάς να περπατήσεις στο γκρεμό
κράτα το χέρι μου και ζήσε στα όνειρά μου

Εσύ σαν ήλιος με καλείς για ένα χορό
και εγώ γυρεύω ένα βαλς που δεν τελειώνει
Μα μαγαπάς και αυτό μου είναι αρκετό
για να κοιτάζω μια φωτιά που με τυφλώνει.


  

Σάββατο 26 Μαΐου 2012

FLERY NTANTONAKI - GREENSLEEVES


Ο θρύλος λέει ότι η σύνθεση του τραγουδιού έγινε από τον Ερρίκο Η΄ της Αγγλίας (1491-1547) για τη μέλλουσα σύζυγό του Anne Boleyn. Φαίνεται ότι αυτή είχε μια δυσμορφία στο χέρι και αυτό την ανάγκασε να το καλύψει με μακριά μανίκια (εξού και ο τίτλος Greensleeves, "πράσινα μανίκια") αλλά θα μπορούσε επίσης να είναι μια παραλλαγή σε μια προηγούμενη GreenLeaves, "τα πράσινα φύλλα "Η Anne Boleyn ηταν η δεύτερη γυναίκα του Ερρικου Η΄, που αρνήθηκε αρχικά τις ερωτικές φιλοφρονήσεις του βασιλιά. Και μάλλον οι στίχοι του τραγουδιού αναφέρονται σε αυτή την "μη ευγενική απόρριψη" της αγαπημένης του.Ήταν πολύ λεπτή και είχε σκούρο δέρμα, εμφάνιση που δεν συμβάδιζε με τα πρότυπα ομορφιάς της εποχής. Όμως τα μαύρα μαλλιά και τα σκούρα μάτια της εντυπωσίαζαν καθώς και ο τρόπος που ντυνόταν. Το τέλος της όμως ήταν φριχτό, φυλακίστηκε και αποκεφαλίστηκε με την κατηγορία της προδοσίας και της μαγείας. Ο Ερρίκος Η΄ συνολικά απόκτησε έξη συζύγους.Στην πραγματικότητα που ειναι ισως το πιο πιθανό, ο ανώνυμος συγγραφέας του τραγουδιού, να ήταν ένας εραστής που προδόθηκε από μια «κοινή» γυναίκα και το έγραψε για αυτην. Το χρώμα "green" τοτε χαρακτήριζε την "ελαφροτητα" στα ήθη. Το τραγούδι γράφτηκε στο τέλος του 16ου αιώνα, αργότερα δηλαδή από τον θάνατο του Ερρίκου Η΄.Το τραγούδι, όπως συνηθως και όλα τα τραγούδια της λαϊκής παράδοσης, για πολλά χρόνια περνούσε από στόμα σε στόμα, είτε σε χειρόγραφη μορφή. Η πρώτη επίσημα καταγραμμένη έκδοση του τραγουδιού χρονολογείται από το 1580.


Ωιμέ αγάπη μου εσείς με πληγώνεται 
Και χωρίς ευγένια μου αρνείστε
Ενώ εγώ σας έχω αγαπήσει τόσο πολύ
Απολαμβάνοντας την συντροφιά σας
Η πράσινο μάνικη ήταν η χαρά μου
Η πράσινο μάνικη ήταν η ευτυχία μου
Η πράσινο μάνικη ήταν η χαρα της καρδιά μου
Η πράσινο μάνικη ήταν η χρυσή καρδιά μου
Και ποιος άλλος, από την πρασινο μάνικη κυρία μου






Lisa Hannigan - The Man I Love



Μια μέρα θα έρθει, αυτός που αγαπώ
Και θα είναι μεγάλος και δυνατός, αυτός που αγαπώ
Και όταν έρθει σε εμένα
Θα βάλω τα δυνατά μου για να τον κρατήσω
Θα με κοιτάξει και θα μου χαμογελάσει, θα το καταλάβω
Και μετά από λίγο, θα μου πιάσει το χέρι
Και αν και φαίνεται παράλογο
Το ξέρω πως κανείς δεν θα πει ούτε μια λέξη

Μάλλον θα πρέπει να τον συναντήσω την Κυριακή
Μάλλον την Δευτέρα, μάλλον όχι
Πάντως είμαι σίγουρη πως θα τον συναντήσω μια μέρα
Μάλλον η Τρίτη θα είναι η μέρα με τα καλά νέα

Θα χτίσει ένα μικρό σπίτι, που προορίζεται για δύο
Από το οποίο δεν θα περιπλανηθώ, ποιός θα το έκανε, εσύ;
Και πάνω από όλα
Ονειρεύομαι τον άνδρα που αγαπώ

Πέμπτη 26 Απριλίου 2012

The Beatles - The Fool On The Hill


Μερα με τη μερα
Μονος σ'ενα λοφο
Ο αντρας με το ανοητο χαμογελο καθεται τελείως ακινητος
Αλλα κανεις δε θελει να τον ξερει,
Βλεπουν οτι ειναι απλα ενας ανοητος,
Και ποτε δε δινει μια απαντηση

Αλλα ο αγαθός στο λοφο
βλεπει τον ηλιο να δυει,
και τα ματια μες το μυαλο του
βλεπουν τον κοσμο να στριφογυριζει

Καλα στην πορεια του,
με το κεφαλι σένα συννεφο,
Ο ανθρωπος με τις χιλιες φωνες να μιλαει εντελως φωναχτα
Αλλα κανεις δεν τον ακουει
ή τον ηχο που φαινεται να κανει,
και ποτε δεν μοιαζει να δινει σημασια

Αλλα ο  αγαθός  στο λοφο
βλεπει τον ηλιο να δυει,
και τα ματια μες το μυαλο του
βλεπουν τον κοσμο να στριφογυριζει

Και κανεις δε φαινεται να τον συμπαθει,
κατανοουν τι θελει να κανει,
και ποτε δεν δειχνει τα συναισθηματα του

Αλλα ο  αγαθός  στο λοφο
βλεπει τον ηλιο να δυει,
και τα ματια μες το μυαλο του
βλεπουν τον κοσμο να στριφογυριζει

γυρω, γυρω, γυρω

Κι αυτος ποτε δεν τους ακουει
Γνωριζει οτι αυτοι ειναι οι ανόητοι
Δεν τον συμπαθουν

Αλλα ο  αγαθός  στο λοφο
βλεπει τον ηλιο να δυει,
και τα ματια μες το μυαλο του
βλεπουν τον κοσμο να στριφογυριζει

γυρω, γυρω, γύρω

Περπατάει στην Ομορφιά - Lord Byron


Περπατάει μες την ομορφιά, όπως η νύχτα
στον ανέφελο ουρανό που φωτίζεται από τα άστρα
στο βλέμμα και στην μορφή της φοράει
ό,τι πιο υπέροχο, λαμπερό και σκοτεινό
διυλισμένο στο απαλό φως,
που ο παράδεισος δεν επιτρέπει στην αυθάδικη την ημέρα

Μία λιγότερη αχτίδα, μια περισσότερη σκιά,
την ανείπωτη της χάρη θα χαλούσαν,
εκείνη που κυματίζει σε κάθε πλεξούδα
ή που φωτίζει απαλά το πρόσωπο της
εκεί που οι σκέψεις της εκφράζονται με τόση γλύκα
πόσο αγνός, πόσο αγαπημένος είναι ο τόπος που κατοικούν

Σε αυτό εδώ το μάγουλο, πάνω από αυτό το φρύδι
ήρεμα κι απαλά, αλλά τόσο εκφραστικά,
τα χαμόγελα που νικούν, τα χρώματα που αστράφτουν
που εξιστορούν ημέρες με τόση καλοσύνη
τον νου που βρίσκεται σε ηρεμία με όλα αυτά
μια καρδιά με τόσο αθώα αγάπη…

Nina Simone - Δεν έχω... έχω τη ζωή


Δεν έχω σπίτι, δεν έχω παπούτσια,
Δεν έχω λεφτά, δεν έχω φινέτσα,
Δεν έχω φούστες, δεν έχω πουλόβερ,
Δεν έχω αρώματα, δεν έχω κρεβάτι,
Δεν έχω μυαλό,

Δεν έχω μάνα, δεν έχω κουλτούρα,
Δεν έχω φίλους, δεν έχω μόρφωση,
Δεν έχω αγάπη, δεν έχω όνομα,
Δεν έχω εισιτήρια, δεν έχω κουπόνια,
Δεν έχω Θεό.

Και τι έχω;
Για ποιο λόγο να ζω;
Ναι, τι έχω;
Κανείς δεν μπορεί να μου πάρει...

Έχω τη γλώσσα μου και το πηγούνι μου,
Έχω το λαιμό μου, έχω το στήθος μου
Έχω την καρδιά μου, έχω την ψυχή μου,
Έχω την πλάτη μου, έχω το φύλο μου.

Έχω τα μπράτσα μου, έχω τα χέρια μου, τα δάχτυλά μου,
έχω τα πόδια μου, τις πατούσες μου, τα δάχτυλα των ποδιών μου,
έχω το συκώτι μου, έχω το αίμα μου...

Έχω τη ζωή,
Έχω την ελευθερία μου,
Έχω τη ζωή,
Έχω τη ζωή
Και θα την κρατήσω,
Έχω τη ζωή
Και κανείς δε θα μου την πάρει,
Έχω τη ζωή!

Ύμνος - Leonard Cohen


Τα πουλιά τραγούδαγαν
το χάραμα
Ξεκίνα ξανά
τα άκουσα να λένε
Μην κολλάς σ' αυτό
που έχει πεθάνει
ή δεν έχει έρθει ακόμα.
Αχ οι πόλεμοι θα
ξαναγίνουν
Το άγιο περιστέρι
Θα το ξαναπιάσουν
θα το αγοράσουν και θα το πουλήσουν
και θα το ξαναγοράσουν
Το περιστέρι ποτέ δεν είναι ελεύθερο.

Χτύπα όσες απ' τις καμπάνες χτυπάνε ακόμα
Ξέχνα την τέλεια προσφορά σου
Παντού υπάρχει μια ρωγμή
Έτσι μπαίνει το φως.

Ζητήσαμε σημάδια
τα σημάδια στάλθηκαν:
η γέννηση προδομένη
ο γάμος ξοδεύτηκε
Ναι η χηρεία
κάθε μιας κυβέρνησης --
σημάδια που μπορούν όλοι να τα δουν.

Δεν μπορώ να τρέχω άλλο
με κείνο το άνομο πλήθος
ενώ οι δολοφόνοι στις ψηλές θέσεις
λένε φωναχτά τις προσευχές τους.
Αλλά κάλεσαν, κάλεσαν
ένα σύννεφο καταιγίδας
και θα τους στείλω νέα μου.

Χτύπα όσες απ' τις καμπάνες χτυπάνε ακόμα...

Μπορείς να προσθέσεις τα επιμέρους
Αλλά δε θα βρεις το σύνολο
Μπορείς να παίξεις το εμβατήριο,
δεν υπάρχει τύμπανο
Κάθε καρδιά, κάθε καρδιά
θα ρθει στην αγάπη
αλλά σαν πρόσφυγας.

Χτύπα όσες απ' τις καμπάνες χτυπάνε ακόμα
Ξέχνα την τέλεια προσφορά σου
Παντού υπάρχει μια ρωγμή, μια ρωγμή
Έτσι μπαίνει το φως..

Κυριακή 8 Απριλίου 2012

Manos Hadjidakis - Otan Erxontai Ta Sinnefa (Hamogelo Tis Tzokontas)


Τα σύννεφα πυκνά πυκνά μαζεύονται κι απειλούν την ισορροπία μου σ' έναν αβέβαιο κόσμο. Ας μπορούσα να τα σταματήσω. Ας μπορούσα να διαφύγω μέσα από μια στενή λουρίδα ουρανού. Πού θα με πήγαινε και ποιον θα συναντούσα εκεί; Όμως τα σύννεφα έχουν μαυρίσει τον ορίζοντα, την πόλη, την καρδιά μου και κάθε ελπίδα έχει χαθεί. Τα σύννεφα είναι κατάρα κι απειλή. Τα σύννεφα με σκεπάζουν. Κι είναι σιωπή......

Σάββατο 7 Απριλίου 2012

Sophie Zelmani - Stay with my heart


Ερωτεύτηκα τον εραστή μου το πρωί
ή μάλλον ερωτεύτηκα πολύ πριν απο σένα
τώρα αναρωτιέμαι τι λείπει απο τους εραστές..
και πώς μου φαίνεται το όνομα να ξεθωριάζει..

Είναι τόσο θλιβερό αλλά ίσως είσαι ένας μπελάς για τον εαυτό σου..
ίσως να μου το έχουν πει πριν απο σένα........
Ίσως να κορόιδευα τον εραστή μου.......
πάντα ήσουν πολλά παραπάνω για μένα

Δεν έχω την καρδιά μωρό μου
δεν έχω την καρδιά
φύγε το πρωί
θα μείνω με την καρδιά μου...

Ξέρεις ήμουν προειδοποιημένη γι'αυτό το πρωί.......
ή μάλλον ήταν η νύχτα που με πέταξε έξω........

Δεν έχω την καρδιά μωρό μου
δεν έχω την καρδιά
φύγε το πρωί

θα μείνω με την καρδιά μου...

La Boheme - C.Aznavour & J.Groban


Σας μιλώ για μια εποχή που όσοι είναι κάτω των είκοσι ετών
δεν μπορούν να γνωρίζουν..
Η Μονμάρτη τον καιρό εκείνο 
κρεμούσε τις πασχαλιές 
σχεδόν κάτω απο τα παράθυρά μας 
Κι αν το ταπεινό δωμάτιο
που είχαμε για φωλιά μας
δεν έμοιαζε τόσο σπουδαίο..
Εκεί ήταν που γνωριστήκαμε
εγώ παραπονούμενος για την πείνα μου
και συ ποζάροντας γυμνή

Η μποέμικη ζωή..Η μποέμικη ζωή!
Που σήμαινε πως ήμασταν ευτυχισμένοι...
Η μποέμικη ζωή..Η μποέμικη ζωή..
Τρώγαμε μέρα παρά μέρα..
Στα γειτονικά καφενεία
ήμασταν κάποιοι
που αναμέναμε τη δόξα...
Μολονότι φτωχοί
και με την κοιλιά μέσα...
δεν παύαμε να πιστεύουμε σ' αυτό!
Και όταν κάποιο μαγειρείο
με αντάλλαγμα ένα καλό ζεστό γεύμα
μας έπαιρναν ένα καμβά...
Απαγγέλαμε στίχους
παρέα γύρω από τη σόμπα
ξεχνώντας το χειμώνα...

Η μποέμικη ζωή!Η μποέμικη ζωή!
που σήμαινε πως είσαι ωραία...
Η μποέμικη ζωή!Η μποέμικη ζωή!
Και είχαμε όλοι μας τόσο ταλέντο...

Συχνά τύχαινε
να μένω νύχτες ξάγρυπνος
μπροστά στο καβαλέτο μου
ρετουσάροντας το σχέδιο
στο περίγραμμα ενός στήθους
στην καμπύλη ενός γοφού.
Και δεν ήταν παρά πρωί
όταν επιτέλους καθόμασταν
μπροστά από ένα καφέ κρέμα
εξαντλημένοι μα εκστασιασμένοι!
Ήταν αρκετό πού αγαπιόμασταν
και αγαπούσαμε τη ζωή...

Η μποέμικη ζωή!Η μποέμικη ζωή!
Που σήμαινε πως είναι να 'σαι είκοσι χρονών...!
Η μποέμικη ζωή!Η μποέμικη ζωή!
Και ζούσαμε με τον αέρα της εποχής...

Όταν περιστασιακά πηγαίνω
κάνοντας βόλτα
στην παλιά συνοικία μου...
δεν αναγνωρίζω πια ούτε τα κτίσματα
ούτε τους δρόμους που έβλεπε η νιότη μου..

Από την κορυφή μιας σκάλας
ψάχνω το ατελιέ
απ' το οποίο δεν απέμεινε τίποτα...
Μέσα στο καινούργιο σκηνικό της
η Μονμάρτη είναι περίλυπη...
και οι πασχαλιές έχουν πεθάνει....

Η μποέμικη ζωή!Η μποέμικη ζωή!
Ήμασταν νέοι,ήμασταν τρελοί...!
Η μποέμικη ζωή, η μποέμικη ζωή
Που σημαίνει........
απολύτως τίποτα πια.......


Doris Day - Fly Me To The Moon



Πήγαινέ με στο φεγγάρι
και άσε με να παίζω ανάμεσα στ' αστέρια
Άσε με να δω πως είναι η άνοιξη
στο Δία και τον Άρη
Με άλλα λόγια, κράτα μου το χέρι
Με άλλα λόγια, αγάπη μου, φίλα με
Γέμισε τη ζωή μου με τραγούδια
και άσε με να τραγουδώ για πάντα
Είσαι όλα για όσα ελπίζω,
όσα προσκυνώ και λατρεύω
Με άλλα λόγια, σε παρακαλώ, να είσαι αληθινός.....
Με άλλα λόγια, σ' αγαπώ..

Nick Cave & The Bad Seeds - The Weeping Song


Πηγαινε γιε μου, πηγαινε κατω στο νερο
και δες τις γυναικες που θρηνουν εκει
Επειτα πηγαινε πανω στα βουνα
Οι αντρες, κι εκεινοι θρηνουν.
Πατερα, γιατι ολες οι γυναικες θρηνουν;
Ολες θρηνουν για τους αντρες τους
Τοτε γιατι θρηνουν εκει ολοι οι αντρες;
Θρηνουν προς απαντηση τους......

Αυτο ειναι ενα τραγούδι θρήνου
Ενα τραγουδι για να θρηνησεις
Καθως ολοι οι αντρες και οι γυναικες κοιμουνται
Αυτο ειναι ενα τραγούδι θρήνου
Αλλα δε θα θρηνω για πολυ

Πατερα γιατι θρηνουν ολα τα παιδια;
Απλα κλαινε γιε μου
Απλα κλαινε πατερα;
Ναι, ο αληθινος θρηνος προκειται να 'ρθει.

Αυτο ειναι ενα τραγούδι θρήνου
Ενα τραγουδι για να θρηνησεις
Καθως ολα τα μικρα παιδια κοιμουνται
Αυτο ειναι ενα τραγούδι θρήνου
Αλλα δε θα θρηνω για πολυ.

Πατερα πες μου θρηνεις;
Το προσωπο σου φαινεται υγρο στο αγγιγμα.
Τοτε πατερα λυπαμαι τοσο πολυ
ποτε δεν νομισα οτι σε πληγωσα τοσο πολυ.

Αυτο ειναι ενα τραγούδι θρήνου
Ενα τραγουδι για να θρηνησεις
καθως νανουριζόμαστε
Αυτο ειναι ενα τραγούδι θρήνου
Αλλα δε θα θρηνω για πολυ.
Οχι, δε θα θρηνω για πολυ..

Nocturne - Secret Garden


Τώρα άφησε την μέρα, απλά να κυλίσει μακρυά
έτσι η σκοτεινή νύχτα,θα σε προσεχει...
βελουδινα μπλε..
σιωπηλά αληθινά..
αγκαλιάζει την καρδια και την ψυχη σου....
Μην κλαψεις ποτέ,μην αναστενάξεις ποτέ
δεν χρειαζεται να αναρωτιέσαι το γιατί
Παντα θα είσαι,παντα θα βλέπεις
έλα και ονειρέψου την νύχτα μαζί μου..
Μην έχεις κανέναν φόβο όταν η νύχτα πλησιάζει
και σε γεμίζει με ονειρα και επιθυμίες......
Όπως ένα παιδί κοιμάται
τοσο ζεστα,τοσο βαθια....
θα με βρεις εκει...να περιμένω για εσένα...
Θα πεταξουμε,διεκδικώντας τον ουρανο
και δεν θα χρειαζεται να ρωταμε τα γιατι
Παντα θα εισαι,παντα θα βλέπεις
έλα και ονειρέψου την νύχτα μαζί μου..
Μολις φάνει το σκοταδι,θα μας δειξει τον δρόμο
και η νυχτα θα παραδωθει στην ΜΕΡΑ..


Τρίτη 13 Μαρτίου 2012

Johnny Cash - Την πρώτη φορά που είδα το πρόσωπό σου


Την πρώτη φορά που είδα το πρόσωπό σου
Νόμιζα ο ήλιος ανέτειλε στα μάτια σου
Και το φεγγάρι και τα αστέρια ήταν τα δώρα που έδωσες
Στους σκοτεινούς και ατέλειωτους ουρανούς, αγάπη μου


Και την πρώτα φορά που φίλησα το στόμα σου
Ένιωσα τη Γη να κινείται στο χέρι μου
Σαν την τρεμάμενη καρδιά ενός αιχμάλωτου πουλιού
Που ήταν εκεί με την εντολή μου, αγάπη μου

Και την πρώτα φορά που ξάπλωσα μαζί σου
Ένιωσα την καρδιά σου τόσο κοντά στη δική μου
Και ήξερα η χαρά μας θα γεμίσει τη Γη
Και θα κρατήσει για πάντα, αγάπη μου

Την πρώτη φορά που είδα το πρόσωπό σου
το πρόσωπό σου...

Τετάρτη 7 Μαρτίου 2012

Albrecht Dürer«Μελαγχολία»


ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ της υπάρξεως, που φιλοσοφεί γνήσια για την ομορφιά, μας έδωσε ο Ντύρερ στην περίφημη κι ανησυχητική του «Μελαγχολία». Σ' ένα μισοσκόταδο, που έν' αστέρι μονάχα φωτίζει τόσο όσο αρκεί για να συγκεντρωθεί κανείς και να μη χαθεί στις εκτυφλωτικές εκτάσεις της ημέρας ή στα θανάσιμα βάθη της νυχτερινής αβύσσου, μια φτερωτή γυναίκα μαζεμένη στον εαυτό της κάθεται. Με το μάγουλο ακουμπισμένο στο χέρι βυθίζει το ακίνητο βλέμμα της σε βάθος, που δεν μπορεί να 'ναι παρά το βάθος του εαυτού της. Τα φτερά της παρέλυσαν απ' την ακινησία. Θα 'λεγες πως μένει ακίνητη από αιώνες και θα μείνει ακίνητη αιώνια. Τόσο την απασχολεί κάποιο άλυτο αίνιγμα. Κανένας ήχος -ούτε το ελαφρότερο τρίξιμο του πολύπτυχου φορέματός της- δεν πρέπει να ταράξει τη συλλογή της. Ο ισχνός σκύλος που μένει κουλουριασμένος δίπλα της, χαμένος μέσα στον απόλυτο σεβασμό της σιωπής, δεν τολμά ούτε το βλέμμα του καν να υψώσει...

Κυριακή 4 Μαρτίου 2012

DREAMS "Vincent Van Gogh" by Akira Kurosawa


Ο Βίνσεντ Βαν Γκογκ ολοκλήρωσε 900 πίνακες και 1100 σκίτσα αλλα όσο ζούσε πούλησε μόνο ένα πίνακα....

Ο Bαν Γκογκ πούλησε μόνο έναν πίνακα, το Κόκκινο αμπέλι, μόλις 4 μήνες πριν το θάνατό του.Παρ' όλα αυτά, και παρόλη την απόρριψη που συνεχώς ζούσε μη μπορώντας να πουλήσει τους πίνακες του, ζώντας στο μεγαλύτερο τμήμα της ενήλικης ζωής του από τη βοήθεια του αδερφού του, παρήγαγε έναν απίστευτο αριθμό αριστουργημάτων μέσα στα τελευταία 8 περίπου χρόνια της ζωής του, που είναι και τα χρόνια στα οποία ανέπτυξε το ταλέντο του. Τον Ιούλιο του 1890, ο βαν Γκογκ εμφανίζει συμπτώματα έντονης κατάθλιψης και τελικά αυτοπυροβολείται στο στήθος στις 27 Ιουλίου, ενώ πεθαίνει δύο ημέρες αργότερα.Μια μικρή φράση «σε ευχαριστώ για το χαρτονόμισμα των 50 φράγκων στο τελευταίο γράμμα» είναι ενδεικτικό για την έννοια του Θεόδωρου για τα πρακτικά θέματα της ζωής του Βίνσεντ..."Αντί να παραδοθώ στην απελπισία, επέλεξα την ενεργό μελαγχολία, όσο δηλαδή ήμουν ικανός για κάποια δραστηριότητα, με άλλα λόγια επέλεξα το είδος της μελαγχολίας που ελπίζει, που αγωνίζεται και αναζητά, προτιμώντας την από την μελαγχολία που απελπίζεται, αδρανεί και ασφυκτιά.."

SHEEP - PINK FLOYD


Περνάς την ώρα σου ήσυχος
μακριά στα λιβάδια,
νοιώθοντας αμυδρά μια αδιόρατη
ανησυχία στον αέρα.
Έχε το νου σου,
μπορεί να υπάρχουν σκυλιά τριγύρω.
Κοίταξα με προσοχή πέρα από τον Ιορδάνη,
κι είδα πώς τα πράγματα
δεν είναι όπως φαίνονται.
Τι κερδίζεις με το να παριστάνεις
ότι ο κίνδυνος δεν είναι πραγματικός;
Πράος και υπάκουος, ακολουθείς τον ηγέτη
μέσα από χιλιοπερπατημένους διαδρόμους
μέχρι την κοιλάδα του ατσαλιού.
Για δες!
Έχεις μια έκφραση οριακής κατάπληξης στο βλέμμα σου.
Τώρα τα πράγματα είναι πραγματικά όπως δείχνουν.
Όχι, δεν είναι ένα κακό όνειρο.
Κύριος ποιμαίνει με και ουδέν με υστερήσει.
Εις τόπον χλόης, εκεί με κατεσκήνωσεν,
επί ύδατος αναπαύσεως εξέθρεψέν με.
Την ψυχήν μου απέλυσεν διά λαμπρών μαχαιρών
και εκρέμασέν με δι’ αγκίστρων
εν τόπω υψηλώ.
Με έκοψε σε μπριζόλες,
ότι ιδού, εισίν αυτώ δύναμις και πείνα μεγάλαι
Όταν έρθει η ώρα, εμείς οι ταπεινοί
μεθ’ ησύχου στοχασμού και μ’ αφοσίωση μεγάλη
θα μάθουμε την τέχνη του Karate
και ιδού, αναστησόμεθα
και θα τον πνίξουμε στο κλάμα του τον πούστη.
Με βελάσματα και ήχους ασυνάρτητους
πέσαμε στο λαιμό του κραυγάζοντας.
Παράφρονες εκδικητές ξεχειλίζουν κατά κύματα
από την αφάνεια στο όνειρο.
Έμαθες τα νέα;
Τα σκυλιά πέθαναν!
Κλείσου σπίτι σου
και κάνε ό,τι σου πουν.
Κάτσε στ’ αβγά σου αν θέλεις να γεράσεις.

Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2012

Πωλ Βερλαίν - Το οικείο μου όνειρο



Συχνά έχω τούτο το παράξενο και διαπεραστικό όνειρο
μιας γυναίκας άγνωστης που αγαπώ και με αγαπά
και που όμως δεν είναι κάθε φορά ούτε ακριβώς η ίδια
αλλά ούτε και κάποια άλλη, και με αγαπά και με καταλαβαίνει
Γιατί εκείνη με καταλαβαίνει και η καρδιά μου είναι διάφανη
για αυτή μονάχα˙ και τον ιδρώτα του χλωμού προσώπου μου
μονάχα αυτή ξέρει να δροσίζει με το κλάμα της
Να είναι άραγε καστανή, ξανθιά ή κοκκινομάλλα; Δε ξέρω
Το όνομά της; Θυμάμαι πως είναι γλυκό και εύηχο
σαν τα ονόματα των αγαπημένων που μας στέρησε η ζωή
Το βλέμμα της είναι όμοιο με το βλέμμα των αγαλμάτων
και όσον αφορά τη φωνή της, απόμακρη και ήρεμη και σοβαρή,
με τη χροιά αγαπημένων φωνών που σώπασαν........

Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012

Bob Dylan-Senor


Κύριε, κύριε, μου λέτε πού κατευθυνόμαστε;
Στον δρόμο του Λίνκολν ή στον Αρμαγεδδών;
Φαίνεται σαν να έχω ξανακατέβει τον δρόμο αυτό
Υπάρχει κάποια αλήθεια σ' αυτό, Κύριε;


Κύριε, κύριε, ξέρετε πού κρύβεται αυτή;
Για πόσο ακόμη θα ταξιδεύουμε;
Για πόσο ακόμη θα πρέπει να κρατήσω
τα μάτια μου κολλημένα στην πόρτα;
Θα υπάρχει κάποια άνεση εκεί, κύριε;

Υπάρχει ένας κακός αέρας
ακόμα φυσάει σε εκείνο το ανώτερο κατάστρωμα
υπάρχει ένας σιδερένιος σταυρός
ακόμα κρεμασμένος κάτω γύρω από το λαιμό της.
Υπάρχει μία μπάντα σε πορεία
που ακόμη παίζει σε εκείνο το άδειο μέρος
Όπου αυτή με κράτησε στην αγκαλιά της
ένα καιρό και είπε, "Μη με ξεχάσεις"

Κύριε, κύριε, μπορώ να δω αυτό το βαμμένο βαγόνι
μπορώ να μυρίσω την ουρά του δράκου.
δεν μπορώ να αντέξω την αγωνία άλλο.
Μπορείτε να μου πείτε με ποιον να έρθω σε επαφή, κύριε;

Καλά, το τελευταίο πράγμα θυμάμαι
προτού να γδυθώ και να γονατίσω
είναι μία ακολουθία από ανόητους
κολλημένους σε ένα μαγνητικό πεδίο.
Ένας τσιγγάνος με μια σπασμένη σημαία
και ένα λαμπερό δαχτυλίδι
Είπε "γιε μου, αυτό δεν είναι όνειρο πια,
είναι η πραγματικότητα."

Κύριε, κύριε
ξέρετε οι καρδιές τους είναι σκληρές σαν δέρμα.
Καλά, δώστε ένα λεπτό, επιτρέψτε μου να το ενώσω.
Απλά πρέπει να μαζέψω τον εαυτό μου από το πάτωμα.
Είμαι έτοιμος όταν είστε και εσείς, κύριε.

Κύριε, κύριε, ας αποσυνδέσουμε αυτά τα καλώδια,
ας αναποδογυρίσουμε αυτούς τους πίνακες.
Αυτό το μέρος δεν έχει νόημα για εμένα πλέον.
Μπορείτε να μου πείτε τι περιμένουμε, κύριε;

Andrei Tarkovsky - Nostalghia


Ποιος πρόγονός μου μιλά;Δεν μπορώ να ζω ταυτόχρονα...στο μυαλό και στο κορμί μου.Γι'αυτό δεν μπορώ να είμαι μόνο ένας άνθρωπος.Μπορώ να αισθάνομαι αμέτρητα πράγματα μονομιάς.Δεν έμειναν πια μεγάλοι δάσκαλοι.Αυτό είναι το κακό της εποχής μας.Ο δρόμος της καρδιάς μας είναι σκεπασμένος με σκιές.Πρέπει να ακούσουμε τις φωνές...που ακούγονται άχρηστες σε μυαλά γεμάτα μακριές αποχετεύσεις...τείχους σχολείων,άσφαλτο,κι έντυπα επιδόματος ανεργίας...πρέπει να εισχωρήσει το ζουζούνισμα των εντόμων.Πρέπει να γεμίσουμε τα μάτια μας και τα αφτιά μας...με πράγματα που είναι η αρχή ενός μεγάλου ονείρου.Κάποιος πρέπει να φωνάξει ότι θα χτίσουμε τις πυραμίδες.Δεν έχει σημασία αν δεν τις χτίσουμε.Πρέπει να ενισχύσουμε αυτή την επιθυμία...και να απλώνουμε τις γωνίες της ψυχής...σαν ένα αέναο σεντόνι.Αν θέλετε να προχωρήσει ο κόσμος...πρέπει να πιαστούμε απ' τα χέρια. Πρέπει να αναμείξουμε τους "υγιείς"με τους "ασθενείς".Εσείς η υγιείς!Τι σημαίνει η υγεία σας;Τα μάτια της ανθρωπότητας κοιτούν το βάραθρο...μέσα στο οποίο πέφτουμε.Η ελευθερία είναι άχρηστη...αν δεν έχετε το θάρρος να μας κοιτάξετε στα μάτια...να φάτε να πιείτε και να κοιμηθείτε μαζί μας!Όλοι εσείς οι "υγιείς"...οδηγήσατε τον κόσμο στο χείλος της καταστροφής.Άνθρωπε, άκου!Μέσα σου νερό...φωτιά...και μετά στάχτες.Και τα κόκαλα στις στάχτες.Τα κόκαλα...και οι στάχτες!....Που βρίσκομαι όταν δεν είμαι στην πραγματικότητα... ή στην φαντασία μου;Κάνω μια νέα συμφωνία με τον κόσμο.Πρέπει να έχει ήλιο τη νύχτα και χιόνι τον Αύγουστο.Τα μεγάλα πράγματα τελειώνουν,τα μικρά αντέχουν.Η κοινωνία πρέπει να ενωθεί και πάλι...και όχι να αποδιαρθρώνεται.Πρέπει να κοιτάξετε την φύση και θα δείτε πως η ζωή είναι απλή.Πρέπει να επιστρέψουμε εκεί που βρισκόμασταν...στο σημείο...που ακολουθήσαμε λάθος δρόμο.Πρέπει να επιστρέψουμε στις θεμελιώδεις αρχές της ζωής...χωρίς να βρομίζουμε το νερό...Τι κόσμος είναι αυτός αν ένας τρελός σας λέει ότι πρέπει να ντρέπεστε;

The Beatles-Hey Jude


Εεε........Τζούντ .......μην το κάνεις χειρότερο .......πάρε ένα θλιμένο τραγούδι .....και κάντο χαρούμενο ........θυμήσου να την αφήσεις να μπεί στην καρδιά σου ......κι έτσι θ αρχίσεις να νιώθεις καλύτερα ........


Εεε........Τζούντ .......μην τρομάζεις .......φτιάχτηκες για να την κατακτήσεις ........την στιγμή που θα την αφήσεις ..........να γίνει ένα με σένα ........θα ΄χεις ξεκινήσει να νιώθεις καλύτερα .......

Και .......κάθε στιγμή που νιώθεις πόνο .......Τζούντ .......κράτησε τον μακριά .........μην κουβαλάς τον κόσμο στους ώμους σου .......ξέρεις για τα καλά ότι είναι ανοησία ........να υποκρίνεται κάποιος τον ψύχραιμο ........κάνοντας την πραγματικότητα του ψυχρότερη .....

Εεε ........Τζούντ ......μην με απογοητεύσεις .......την έχεις βρει.....τώρα πήγαινε και πάρε την .......θυμήσου να την αφήσεις να μπεί στην καρδιά σου ......κι έτσι θ αρχίσεις να νιώθεις καλύτερα .......

Γι αυτό ......άνοιξε την καρδιά σου ......να δώσει ......και να πάρει .......Τζούντ ........ξεκίνα ............περιμένεις κάποιον να συμπορευτείς ........και δεν ξέρεις πως αυτός είσαι απλά εσύ...Τζούντ ......θα το κάνεις .....το μόνο που χρειάζεται είναι ένα νεύμα με τον ώμο σου .......

Εεε........Τζούντ .......μην το κάνεις χειρότερο .......πάρε ένα θλιμένο τραγούδι .....και κάντο χαρούμενο ........θυμήσου να την αφήσεις να μπεί κάτω απο το δέρμα σου ......κι έτσι θ αρχίσεις να νιώθεις καλύτερα ......

ΠΑΥΛΟΣ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ-DAY AFTER DAY


Kαθισμένος στο πάρκο μακριά να ονειρεύομαι
ζώντας στο παρελθόν να σκέφτομαι
τις μοναχικές μέρες που περίμενα μόνο για σένα


Η βροχερή μέρα έφτασε και νοιώθω
δεν νοιώθω να θέλω να φύγω
μοναχικές μέρες και ακόμα να περιμένω μόνο εσένα

Μείνε,διότι σε χρειάζομαι να με βοηθάς να ολοκληρώνω τη μέρα μου
μέινε,διότι σε χρειάζομαι να με βοηθάς να βρίσκω τον δρόμο μου
μεινε,στα μισά της νύχτας φοβάμαι τόσο πολύ
μείνε και βοήθησε να περάσει ο χρόνος

Ηλιόλουστη μέρα, αλλα δεν το βλέπω
ευτυχία, αλλα δεν τη νοιώθω
πράγματα που έχασα οταν περίμενα μόνο εσένα

Πρόσωπα σαν τους κομήτες πάνε κι έρχονται
αλλα δεν θέλω να τα ξέρω
μέρες και νύχτες όταν περίμενα μόνο εσένα

Μείνε,διότι σε χρειάζομαι να με βοηθάς να ολοκληρώνω τη μέρα μου

Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2011

Ασφόδελοι- W. Wordsworth

Περιπλανήθηκα μοναχικός σαν ένα σύννεφο
Που αιωρείται ψηλά πάνω από λιβάδια και λόφους
Όταν ξαφνικά είδα έναν όχλο
Ένα πλήθος ασφόδελοι χορεύανε·
Κατά μήκος της λίμνης, κάτω από τα δέντρα,
Δέκα χιλιάδες χορεύανε στο αεράκι.

Τα κύματα δίπλα τους χορεύανε αλλά αυτοί
ξεπερνούσαν τα αφρώδη κύματα σε χαρά
Ένας ποιητής δεν θα μπορούσε παρά να ευθυμίσει
Με μια τέτοια γελαστή παρέα
Κοιτούσα και κοιτούσα αλλά λίγο σκέφτηκα
Τι θησαυρό το θέαμα μου είχε προσφέρει.
Γιατί συχνά όταν ξαπλώνω στον καναπέ μου
Κενός ή με συλλογιστική διάθεση
Αστράφτουν πάνω σ' αυτό το εσωτερικό μάτι
Που είναι η ευτυχία του να είσαι μόνος
Και τότε η καρδιά μου γεμίζει με ευτυχία
Και χορεύει με τους ασφόδελους.

Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2011

Τάσος Λειβαδίτης - Βιολί για μονόχειρα


Έτσι, την ώρα που με τόση αφέλεια γονάτισα, όλοι νόμισαν πως ήθελα να εκλιπαρήσω -- ενώ απλώς ήταν φθινόπωρο, ή μάλλον να το πω αλλιώς: το πιο θανάσιμο αμάρτημα είναι να μην αγαπάς τον εαυτό σου, αλλά μια μέρα δεν άντεξα, «εμένα με γνωρίζετε;» τους λέω,
«όχι» μου λένε -- έτσι πήρα την εκδίκησή μου, και δε στερήθηκα ποτέ τους μακρινούς ήχους ή μη ρωτάτε τι μπορεί να συμβαίνει με τους τρελούς -- τι άλλο απ' το να διασκεδάζουν ένα παιδί, που δεν ήθελε να μεγαλώσει, κι αφού οι ονειροκρίτες είναι περασμένης μόδας, μεταναστεύω κι εγώ στην άλλη άκρη της ομπρέλας μου, καθ' ότι αλκοολικός και διότι άρχισε να βρέχει σε παλιούς μακρινούς καιρούς κι απ' το παράθυρο έρχεται η μυρωδιά των κυπαρισσιών σαν μια μουσική που μαντεύεις το τέλος της -- ενώ η γριά μου εξηγούσε την ανάσταση του Κυρίου, «φοβόταν μήπως αλλιώς τον λησμονήσουν» έλεγε, όσο για μένα, προτιμώ να κρεμάσω ένα ρολόι στο γιλέκο μου, παρά να κρεμαστώ εγώ -- θα ήταν τότε σαν να εξηγούσα πολλά πράγματα, ακριβώς όπως ένας άνθρωπος, ίσως, μπορεί να παίξει και μ' ένα χέρι βιολί, όταν με τ' άλλο πρέπει να κρατήσει τη ζωή του -- ήμουν τόσο εξουθενωμένος που στους διαβατικούς καθρέπτες που κοιτάχτηκα δεν είδα παρά την ανείπωτη λέξη, και μην έχοντας τίποτα καλύτερο κάθομαι και θησαυρίζω, (εν αγνοία τους, βέβαια, αφού μου είχανε πάντα γυρισμένες τις πλάτες) αλλά δεν ξοδεύω και αρκούμαι στο μακρινό σφύριγμα του τρένου, που ανορθώνει, σαν άνθρωπο, το σκυλί και ρίχνει κατιτί μες στο κουτί του ζητιάνου -- γιατί το ξέρω ότι ματαιοπονώ, κι οι σελίδες που γράφω θολώνουν κιόλας από κάμαρα σε κάμαρα και στο φως της λάμπας το βράδυ θα έχουν μια άλλη σημασία και το πρωί θα πρέπει να ξαναντυθείς, μόνο και μόνο για να πονέσεις, αντίο, λοιπόν, καλή μου εγκαρτέρηση, εγώ πάω ν' ασχοληθώ με τους τρελούς μου ή μάλλον θα πω για τα παπούτσια τους, τόσο αφρόντιστα σαν να τους τα φόρεσε ένα χέρι που ήξερε περισσότερα κι ίσως, αν σφύριζα πιο αμέριμνα, όλα να 'χαν πάει καλά ή αν δεν ήμουν τόσο επιρρεπής, όπως αυτός ο γελοίος σταθμάρχης που πληρώνεται για να μη μ' αφήνει να ταξιδέψω ή σαν τον ποιητή που του αρκεί λίγος ύπνος για να ξαναγίνει αθώος.

Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2011

Ο ήχος της σιωπής



Γεια σου σκοτάδι, παλιέ μου φίλε,
ήρθα να μιλήσω μαζί σου και πάλι,
επειδή ένα όραμα μαλακά έρποντας,
φύτεψε τους σπόρους του, ενώ κοιμόμουν,
και το όραμα που φυτεύτηκε στο μυαλό μου
ζει ακόμη
μέσα στον ήχο της σιωπής.

Σε ανήσυχα όνειρα περπάτησα μόνος
σε στενά λιθόστρωτα δρομάκια,
κάτω από το φωτοστέφανο μιας λάμπας του δρόμου,
σήκωσα το γιακά μου στο κρύο και την υγρασία
όταν τα μάτια μου μαχαιρώθηκαν από την λάμψη μιας λάμπας “νέον”
που έσκισε τη νύχτα
και άγγιξε τον ήχο της σιωπής.

Και τότε στο γυμνό φως είδα
χιλιάδες ανθρώπους.
Ανθρώπους να φλυαρούν χωρίς να μιλούν
Ανθρώπους να ακούν χωρίς να προσέχουν
Ανθρώπους να γράφουν τραγούδια που ο ήχος τους ποτέ δεν φτάνει σ’ αυτιά
Και κανείς να μη τολμά
να διαπεράσει τον ήχο της σιωπής.

Ανόητοι σκέφτηκα, δεν ξέρετε
ότι η σιωπή σαν καρκίνος απλώνεται.
Ακούστε τα λόγια μου που θα μπορούσαν κάτι να σας διδάξουν,
Πάρτε τα χέρια μου που θα μπορούσαν να σας αγγίξουν.
Αλλά οι λέξεις μου σαν σιωπηλές σταγόνες βροχής έπεσαν,
Και αντήχησαν
Στο πηγάδια της σιωπής

Και οι άνθρωποι συνέχισαν να προσκυνούν και να προσεύχονται
στο “νέον” που Θεό το έκαναν.
Και η επιγραφή (του “νέον”) άστραψε ,
σχηματίζοντας λέξεις.
Και η επιγραφή έλεγε: τα λόγια των προφητών

είναι γραμμένα στους τοίχους του μετρό
και στα δωμάτια των λαϊκών σπιτιών.

To Be By Your Side - Nick Cave


Διασχίζοντας ωκεανούς, διασχίζοντας θάλασσες
Πάνω από δάση με καβουρνιασμένα δέντρα
Μέσα από κοιλάδες τόσο ήσυχες που δεν τολμάμε να αναπνεύσουμε
Να είμαι στο πλευρό σου

Πάνω από τις μετακινούμενες πεδιάδες της ερήμου
Διασχίζοντας βουνά που καίγονται
Μεταξύ ανέμων που ουρλιάζουν και βροχών που σου αλλάζουν την πορεία
Για να είμαι στο πλευρό σου

Κάθε μίλι και κάθε χρόνο
Για κάθε ένα ένα μικρό δάκρυ
Δεν μπορώ να το εξηγήσω αυτό καλό μου
Δεν θα προσπαθήσω καν

Στα μέσα της νύχτας καθώς τα αστέρια συγκρούονται
Διασχίζοντας τα σύνορα που χωρίζουν
Πέτρινα δάση στέκονται απολιθωμένα
Να είμαι στο πλευρό σου

Κάθε μίλι και κάθε χρόνο
Για κάθε ένα ένα μικρό δάκρυ
Δεν μπορώ να το εξηγήσω αυτό καλό μου
Δεν θα προσπαθήσω καν

Γιατί ξέρω ένα πράγμα
Η αγάπη έρχεται στο φτερό
Γιατί απόψε θα είμαι στο πλευρό σου
Αλλά αύριο θα πετάξω

Από το βαθύτερο ωκεανό εώς την ψηλότερη κορυφή
Διασχίζοντας τα ακροσύνορα του ύπνου σου
Στις κοιλάδες όπου δεν τολμούμε να μιλήσουμε
Να είμαι στο πλευρό σου

Διασχίζοντας την απέραντη άγρια φύση
Οπού όλα τα θηρία σκύβουν τα κεφάλια
Αγάπη μου δεν θα αναπαυτώ ποτέ
Μέχρι να βρεθώ δίπλα σου

Κάθε μίλι και κάθε χρόνο
Χρόνος και απόσταση εξαφανίζονται
Δεν μπορώ να το εξηγήσω αυτό καλό μου
Δεν θα προσπαθήσω καν

Και ξέρω ένα πράγμα
Η αγάπη έρχεται στο φτερό
Και απόψε θα είμαι στο πλευρό σου
Αλλά αύριο θα πετάξω μακριά
Η αγάπη ανεβαίνει με την ημέρα
Και απόψε μπορεί να είμαι στο πλευρό σου
Αλλά αύριο θα πετάξω
Αύριο θα πετάξω...

Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2011

Leonard Cohen - Πώς να απαγγέλεις ποίηση


Πάρε τη λέξη πεταλούδα.
Για να πεις αυτή τη λέξη δεν χρειάζεται να κάνεις τη φωνή σου
πιο ελαφριά από ένα γραμμάριο,
ούτε χρειάζεται να την εφοδιάσεις με μικρά σκονισμένα φτερά.
Δεν χρειάζεται να φανταστείς μιαν ηλιόλουστη ημέρα ή ένα χωράφι με
ασφοδέλους.
Δεν είναι απαραίτητο να είσαι ερωτευμένη, ή να έχεις ερωτευτεί τις
πεταλούδες.
Η λέξη πεταλούδα δεν είναι η πραγματική πεταλούδα.
Υπάρχει η λέξη μα υπάρχει και η πεταλούδα.
Αν μπερδέψεις αυτά τα δυο, οι άνθρωποι θα έχουν κάθε δικαίωμα να σε
κοροϊδεύουν.
Μην το παρακάνεις με τη λέξη.
Μήπως προσπαθείς να υπονοήσεις ότι αγαπάς τις πεταλούδες τελειότερα από
οποιονδήποτε άλλον,
ή ότι πραγματικά αντιλαμβάνεσαι τη φύση τους;
Η λέξη πεταλούδα είναι απλά ένα δεδομένο.
Δεν είναι μια ευκαιρία για να πλανιέσαι στον αέρα, να πετάξεις ψηλά,
να πιάσεις φιλία με τα λουλούδια, να συμβολίσεις την ομορφιά και το εύθραυστο,
ή να υποδυθείς την πεταλούδα με οποιονδήποτε άλλον τρόπο.
Μην υποδύεσαι τις λέξεις.
Ποτέ μην προσπαθήσεις να υψωθείς από το πάτωμα, όταν μιλάς για πέταγμα.
Ποτέ μην κλείνεις τα μάτια, μην τινάζεις απότομα το κεφάλι σου στο πλάι,
όταν μιλάς για θάνατο.
Μην καρφώνεις τα φλογισμένα σου μάτια πάνω μου όταν μιλάς για έρωτα.
Αν θέλεις να με εντυπωσιάσεις όταν μιλάς για έρωτα βάλε το χέρι σου στην τσέπη ή κάτω από το φόρεμά σου και χαϊδέψου.
Αν η φιλοδοξία σου και η πείνα σου για χειροκρότημα σε έκαναν να μου μιλήσεις για έρωτα,
θα 'πρεπε να μάθεις πώς να το κάνεις χωρίς να ξεφτιλίζεις τον εαυτό σου ή το κείμενο.

Ποιά είναι η έκφραση που απαιτούν οι καιροί;
Οι καιροί απαιτούν μη έκφραση έτσι κι αλλιώς.
Η εποχή δεν ζητάει καμιά απολύτως έκφραση.
Έχουμε δει φωτογραφίες με χαροκαμένες Ασιάτισσες μητέρες.
Δεν μας αφορά η αγωνία των οργάνων σου που πασπατέυεις.
Δεν υπάρχει τίποτα που να μπορείς να εκφράσεις με το πρόσωπό σου, που να μπορεί να συναγωνιστεί με τη φρίκη αυτής της εποχής.
Μην προσπαθήσεις καν.
Το μόνο που θα καταφέρεις είναι να φέρεις τον εαυτό σου αντιμέτωπο με τη χλεύη εκείνων που έχουν νιώσει αυτά τα πράγματα βαθιά.
Έχουμε δει στις ειδήσεις ανθρώπους στο έπακρο του πόνου και του ξεριζωμού.
Όλοι ξέρουν ότι τρως καλά κι ότι πληρώνεσαι κιόλας για να σταθείς εδώ. Κάνεις αυτό που κάνεις μπροστά σε ανθρώπους που βίωσαν την καταστροφή.
Αυτό θα έπρεπε να σε κάνει πολύ μετρημένη.
Πες τις λέξεις, δώσε το δεδομένο, κάνε στην άκρη.
Όλοι ξέρουν ότι υποφέρεις, δεν μπορείς να πεις στο ακροατήριο
όλα όσα ξέρεις για τον έρωτα με κάθε γραμμή που θα απαγγέλεις για τον έρωτα.
Παραμέρησε και θα ξέρουν ό,τι ξέρεις γιατί ήδη το ξέρουν. Δεν έχεις να τους μάθεις τίποτα.
Δεν είσαι πιο όμορφη απ' αυτούς. Ούτε πιο σοφή.
Μην τους βάζεις τις φωνές.
Μην τους βιάζεις στην ψύχρα.
Αυτό είναι κακό σεξ.
Αν τους δείξεις το περίγραμμα των γεννητικών σου οργάνων,
τότε δώσε τους κι αυτό που τάζεις.
Να θυμάσαι ότι πραγματικά, οι άνθρωποι δεν θέλουν έναν ακροβάτη στο κρεβάτι τους.
Ποιά είναι η ανάγκη μας;
Να είμαστε κοντά στον φυσικό άντρα, να είμαστε κοντά στη φυσική γυναίκα.
Μην παριστάνεις ότι είσαι μια λατρεμένη τραγουδίστρια μ' ένα τεράστιο πιστό ακροατήριο που σε ακολούθησε στα πάνω και στα κάτω της ζωής σου μέχρι τούτη εδώ τη στιγμή.
Οι βόμβες, τα φλογοβόλα κι όλα τα σκατά κατέστρεψαν πολλά περισσότερα από δέντρα και χωριά,
κατέστρεψαν και τη σκηνή.
Νόμισες ότι το επάγγελμά σου θα γλίτωνε από τη γενική καταστροφή;
Δεν υπάρχει πια σκηνή. Δεν υπάρχουν πια φώτα της ράμπας και προβολείς.
Στέκεσαι μέσα στον κόσμο. Γι αυτό να είσαι σεμνή.
Πες τις λέξεις, δώσε τα δεδομένα, παραμέρισε.
Στάσου μόνη, σαν να είσαι στο δωματιό σου. Μην το παίζεις.

Αυτό είναι ένα εσωτερικό τοπίο. Είναι μέσα. Είναι πολύ προσωπικό.
Σεβάσου την προσωπική ησυχία του υλικού.
Αυτά τα κομμάτια γράφτηκαν στη σιωπή.
Το θάρρος του παιχνιδιού είναι να το αρθρώσεις.
Η πειθαρχία του είναι να μην το παραβιάσεις.
Κάνε το ακροατήριο να νιώσει την αγάπη σου για μια τέτοια ήσυχη συνθήκη, παρ' όλο που αυτή είναι ανύπαρκτη.
Να είστε καλές πουτάνες. Το ποίημα δεν είναι σλόγκαν.
Δεν μπορεί να σε διαφημίσει.
Δεν μπορεί να προωθήσει τη φήμη σου ως ευαίσθητης.
Δεν είσαι επιβήτορας. Δεν είσαι η γυναίκα φονιάς.
Όλες αυτές οι βλακείες περί γκανγκστερ του έρωτα.
Είσαστε σπουδαστές της πειθαρχίας. Μην " παίζετε" τις λέξεις.
Οι λέξεις πεθαίνουν όταν τις "παίζετε", μαραίνονται και μετά,
το μόνο που απομένει είναι η φιλοδοξία σας.
Πες τις λέξεις με την ακρίβεια που θα τσέκαρες έναν κατάλογο πλυντηρίου.
Μην αρχίσεις να συγκινείσαι με το δαντελένιο μπλουζάκι.
Μην καυλώνεις όταν λες βρακί.
Μην αρχίζεις να ανατριχιάζεις με την πετσέτα.
Τα σεντόνια δεν πρέπει να σου βγάζουν μιαν ονειροπόλα έκφραση στα μάτια.
Δεν υπάρχει λόγος να κλάψεις με τη λέξη μαντίλι.
Οι κάλτσες δεν είναι εδώ για να σου θυμίζουν παράξενα και μακρινά ταξίδια.
Όλα αυτά είναι απλά η μπουγάδα σου.
Είναι μόνο τα ρούχα σου.
Μην κάνεις μπανιστήρι μέσα από αυτά. Απλά φόρα τα.

Το ποίημα δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια πληροφορία.
Είναι το Σύνταγμα της έσω χώρας.
Αν το απαγγείλεις με στόμφο και το φουσκώσεις με ευγενικές προθέσεις,
τότε δεν θα είσαι καλύτερη από τους πολιτικούς που τόσο περιφρονείς.
Τότε, θα είσαι απλά κάποιος που κουνάει μια σημαία και κάνει την πιο
φτηνή έκκληση σ' ένα είδος συναισθηματικού πατριωτισμού.
Να σκέφτεσαι τις λέξεις σαν επιστήμη, όχι σαν τέχνη.
Είναι μια αναφορά.
Είσαι ομιλήτρια σε μια συνεδρίαση του Κλαμπ Εξερευνητών του Ομίλου του
Νάσιοναλ Τζεογκράφικ.
Αυτοί οι άνθρωποι γνωρίζουν όλα τα ρίσκα της ορειβασίας.
Σε τιμούν, παίρνοντας ως δεδομένο ότι τα γνωρίζεις.
Αν τους τρίψεις τη μούρη μέσα σ' αυτά, θα είναι σαν να τους προσβάλλεις
για τη φιλοξενία τους.
Μίλα τους για το ύψος του βουνού, τον εξοπλισμό που χρησιμοποίησες,
να είσαι συγκεκριμένη όσον αφορά τις επιφάνειες και το χρόνο που σου
χρειάστηκε για ν' ανέβεις.
Μη χειριστείς το ακροατήριο για να εκμαιεύσεις κομένες ανάσες κι
αναστεναγμούς.
Αν γίνεις άξια γι αυτά, αυτό δεν θα οφείλεται στην εκτίμηση που είχες εσύ
για το συμβάν, αλλά στη δική τους.
Αυτό θα γίνει από τα στατιστικά στοιχεία κι όχι από το τρέμουλο της φωνής
σου ή το σκίσιμο του αέρα με τα χέρια σου.
Θα γίνει με τα δεδομένα και την ήσυχη οργάνωση της παρουσίας σου.

Απόφυγε τη διάνθιση.
Μη φοβηθείς να είσαι αδύναμη.
Σου πηγαίνει να 'σαι κουρασμένη.
Μοιάζεις ότι θα μπορούσες να συνεχίζεις πολύ ακόμα.
Έλα τώρα στην αγκαλιά μου.
Για μένα είσαι η εικόνα της ομορφιάς.