Leonard Cohen - Τα γράμματα

Ποτέ δεν σου άρεσε να λαβαίνεις
Τα γράμματα που έστελνα.
Μα τώρα πια καταλαβαίνεις
Τι τα γράμματα μου εννοούσαν.
Τα διαβάζεις ακόμη μια φορά
Όσα δεν έκαψες απ’ αυτά
Στα χείλη σου φέρνεις
Της έγνοιας μου τις σελίδες
Είχα πει πως μετά τον κατακλυσμό
Τίποτα δεν είχε απομείνει
Όμως ήλπιζα πως θα ‘ρθεις
Σου ‘χα δώσει την διεύθυνση μου
Μα η ιστορία σου ήταν μεγάλη
Κι η πλοκή τόσο σφοδρή
Σου πήρε χρόνια να διασχίσεις
Τις γραμμές της αυτό-άμυνας σου.
Κι οι πληγωμένες εμφανίζονται μορφές:
Η απώλεια, σε πλήρη έκταση
Κι η απλή καλοσύνη εδώ
Της δύναμης η μοναξιά
Μέσ’ στο δωμάτιο μου προχωράς
Στέκεσαι στο γραφείο μου εκεί
Κι αρχίζεις το γράμμα σου
Σ’ εκείνον που έρχεται μετά.