Ο Βιβάλντι εμπνεύστηκε την ιδέα ενός κονσέρτου για φλάουτο απ' το τραγούδι μιας καρδερίνας· κάτι παρεμφερές συνέβη με τον Ελύτη και την έννοια του Ελάχιστου.Πρόκειται για την ικανότητα να μεταβάλλεις τα ελάχιστα σε θησαυρούς, χάρη στον τρόπο που τα χειρίζεσαι, και που το μεγάλο της αντίκρισμα είναι η αθωότητα.Πολύ δεν θέλει ο κόσμος. Ενα κάτι Ελάχιστο.Σαν τη στραβοτιμονιά πριν από το δυστύχημα όμως ακριβώς προς την αντίθετη κατεύθυνση.Το Ελάχιστο είναι μια ευχή, μια συμπτωματική επιθυμία, ο συριγμός απ' την πτώση ενός άστρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου